Leren-Vakantie-Rust
Blijf op de hoogte en volg Pleun
16 Februari 2014 | Maleisië, Pulau Tioman
De reden voor het vroege opstaan was bijzonder en erg aangenaam. Herman, en zijn moeder die uit Namibië was overgekomen, hadden Lotte en mij uitgenodigd om met hen mee te gaan naar Tioman, een eiland in Maleisië waar ik vorig jaar ook voor de Bio trip heen was geweest. Dus zaterdag ochtend vertrokken we, met de bus naar de grens van Singapore, waar we van bus moesten wisselen naar de grens van Maleisië, waar we weer van bus moesten wisselen en uiteindelijk gingen we in een andere bus naar Mersing, de haven. Vanaf hier hebben we een Ferry genomen naar het prachtige tropische eiland. Paya Beach is waar we verbleven in een gezellig huisje met 4 bedden en een badkamer. De hele week is in een woord te beschrijven als “relaxed”. We hadden alle drie totaal geen druk van school, aangezien we net examens hadden gehad en genoten met volle teugen. Voor een hele week zijn we op Tioman verbleven en hebben toch aardig wat gedaan. We hebben veel gezwommen, gesnorkeld, door de jungle gewandeld, we zijn het eiland overgestoken, hebben een schildpad gevoerd, zijn over een “pad”, als je het pad kunt noemen, door de jungle naar een waterval gelopen omringd door het prachtige regenwoud, zijn met een watertaxi over het water gescheurd en hebben ook veel kaartspelletjes gedaan. Het was echt een zeer geslaagde vakantie, en ik heb nu nog steeds heimwee naar Tioman. Op vrijdag 31 januari kwamen we weer terug in Singapore, maar gelukkig kwamen we niet terug in een saai leven. Die avond heb ik Wolf of Wallstreet gekeken in het boarding house, en de dag erna ben ik met Lotte, Cami en Femke naar Ikea geweest om een cadeautje voor Herman en zijn moeder te vinden, helaas waren bijna alle winkels, behalve Ikea, dicht door het Chinese Nieuwjaar. Daarna heb ik buiten gezeten met een aantal vrienden en films gekeken om vervolgens ’s nachts weer op dat sportveld bijeen te komen.
Op zondag was er door Herman en zijn moeder een BBQ georganiseerd in het Labrador park, een park aan de zee, dus een zeer aangename plek en het eten was verrukkelijk. Een erg gezellige afsluiten van een zeer geslaagde vakantie. Helaas begon de dag hierna school weer. Ik kan je vertellen, dat ik deze week niks op school gedaan heb. Alles wat we deden was de mock resultaten bespreken. Ik heb de Mocks best goed gedaan, vooral als ik me bedenk dat ik voor de meeste vakken maar een dag heb geleerd. Donderdag kwam Annemaayke, mijn co-year uit Hong Kong langs in Singapore, wat natuurlijk heel bijzonder en gezellig was. Vrijdag was het plan om bij Annejet te eten samen met Lotte, hartstikke gezellig dus. Lotte en Annejet hadden bedacht dat we ons wat netter aan moesten kleden, zodat we na de tijd nog uit zouden kunnen. We hadden die avond sushi besteld en zijn die avond naar en cocktail bar geweest, waarvan Annejet zei dat ze er al ooit geweest was. Toch raakte we verdwaald. Toen we eenmaal binnen zaten kwam de aap uit de mouw en kreeg ik te horen, dat het voor mijn verjaardag was, en Michiel kwam ook nog langs. Het was echt een top avond, en zeer zeker voor herhaling vatbaarVoor basketbal had ik deze week wel de halve finale, waar we letterlijk met 1 punt verloren. Ondanks het verlies hadden we wel heel goed gespeeld, het beste tot nu toe denk ik.. Die zaterdag daarna speelden we dus voor de 3rde en 4rde prijs, en ook deze wedstrijd verloren we met een paar punten. Niemand was echter verdrietig of teleurgesteld, want we hadden goed gespeeld en het andere team was gewoon beter. Na de basketbal game ben ik gaan helpen bij het Nationaal comité kamp. Dit is dus het kamp voor de tweede selectieronde voor UWC. Ik heb hier geholpen bij verschillende spellen en debatten, maar het leukste was een speciale activiteit; de Hatari cultuur. Klara, Eyner, Felipe, Sarah en ik kleedden ons heel raar aan en de deelnemers kregen van te voren de aanwijzing om de instructies van ons op te volgen. Het lastige was alleen dat wij niet praatten. We maakten rare geluiden en probeerden haar de opdracht te laten doen die we voor ze bedacht hadden. De reactie waren erg interessant om waar te nemen. Meteen hierna moest ik me haasten naar het boarding house om met een taxi naar een oppasadres te gaan. Hier heb ik dus de avond opgepast op 2 heel lieve jongens.
De week van 10 februari was leuker op school omdat wij verschillende activiteiten organiseerden. Vanaf maandag verkochten we zelfgemaakte valentijnskaarten in de vorm van een hart met brigadeiro (een soort Braziliaanse chocolade lekkernij), die we dan op vrijdag zouden bezorgen. voordat het Valentijnsdag was hadden we eerst nog de Latino Party, La Fiesta Latina. Villa Martha, De Global Concern waar ik inzit en waarmee ik geld ophaal en zorg voor bewustwording voor een kinderhuis in Peru, organiseerde het. Van tevoren waren we dus druk in de keuken bezig met het klaarmaken van al het Latino voedsel, en om 5 uur startte het feest. Het was vrij druk, er was goede Latino muziek, optredens en heerlijk eten, dus ik kan zeggen dat dit zeer geslaagd was. Om 7 uur was het helaas al afgelopen en hierna zochten we met een groepje de Valentijnskaarten uit. De volgende dag was het zover. We waren allemaal aangekleed in een toga en moesten dus Cupido voorstellen. Elk groepje kreeg ook een violist(e) mee voor de serenade. Ik heb nog nooit ze veel van de school gezien in zo’n korte tijd, want haast hadden we wel. In elke klaslokaal kwamen we binnen met prachtige muziek, afkomstig van de viool en iemand die de namen op het kaartje riep, waarna wij op onze knie gingen om het kaartje en de brigadeiro te overhandigen. Het was echt een geslaagd evenement. Diezelfde avond ben ik met 4 andere singles, Tadeas, Mariana, Anita en Lotte, naar de film geweest: “That awkward moment”. En het was inderdaad een heel awkward film, maar wat nog grappiger was, was het feit dat wij vijven zo ongeveer de enige waren in de volle bioscoop zonder een vriend of vriendin. Tja, Valentijn als een alleenstaande!
Vandaag is het alweer zaterdag 15 februari, en ik ben de hele dag op de community fair in de weer geweest. De community fair is een groot evenement op school waar alle Global Concerns en andere goede doelen souvenirs, eten en drinken verkopen, spelletjes doen en hun GC bekend maken. Ik heb vooral veel bij het Initiative for Peace kraampje geholpen, waar we uiteindelij 1750 dollar hebben opgehaald, ik denk het meeste dat is opgehaald op de hele fair. Het komt omdat we lucky number speelden, dus een soort loterij, voor 2 dollar mag je een lootje trekken en bij het nummer hoort een prijs, altijd, iedereen krijg prijs. De ongelukkigen krijgen chocolade, maar er zijn ook prijzen als een weekend voor het hele gezin in Java, een lidmaatschap op de Britse club, een fotoshoot en flessen wijn weggegeven, eigenlijk voor 2 dollar. Ik snap nu wel echt hoe een casino werkt, aangezien mensen, vooral kinderen, bleven terugkomen, omdat ze toch een betere prijs wilden dan chocolade of omdat ze al een keer iets groots gewonnen hadden. Ik ben ook even bij mijn andere Global Concerns langs geweest en heb bijvoorbeeld wat dingetjes uit Peru verkocht.
Op dit moment ben ik weer aan het oppassen, dus het leek mij een goed idee om eindelijk weer mijn blog te updaten, want dat werd onderhand wel tijd. Ik heb nu nog 36 dagen les op school, voordat de studyleave begint. Examens komen dus dichter bij, het einde in Singapore is al in zicht. Maar voor het zover is ga ik nog even genieten van Azië en van UWCSEA.
-
16 Februari 2014 - 12:21
Mama:
Lieve Pleun, het is geweldig wat je allemaal mag en kunt doen en dat er zoveel mooie dingen op je pad komen. Geniet er met volle teugen van. liefs -
16 Februari 2014 - 23:24
Jeanne Corsten:
Time flies! Ik merk dat aan jullie post en het feit dat Jolette ook al weer over de helft van haar Mexico-jaar is. Erg leuk om te zien hoe jullie drieeen zo verschillend zijn en toch ook zo hetzelfde ervaren, zo ver van huis.
Ook je Pius X-klasgenoten zijn af en toe erg druk met hun IB-werk! Wij gaan ons langzamerhand opmaken voor carnaval!
Heel veel groetjes. -
27 Februari 2014 - 20:54
Hedwig:
Hoi Pleun,
Wat maak je toch mooie en fantastische dingen mee! Mooie verhalen om te lezen. Je merkt door het lezen dat je het goed naar je zin hebt. De tijd vliegt ook echt om. Geniet nog even van alles daar en heel veel succes met je examens! Op naar je afstuderen! Veel groetjes Hedwig -
14 Mei 2014 - 23:04
Jeanne Corsten:
Lieve |Pleun,
Als trouwe lezer van je blog heb ik deze keer ook weer genoten van je verhalen.
Na mijn geweldige bezoek aan Jolette en haar gastfamilie in Mexico ben ik weer terug en zijn ook de examens begonnen.
Heel veel succes, inspiratie en voldoening toegewenst, ongetwijfeld ook namens Jochem, Imke, Hanneke, Jan, Jeroen, Els, Lisanne, Nadja, Job, Silke, Joris, Sander, Ellen en Bregje!
veel groetjes, Jeanne. -
12 Juni 2014 - 01:14
Jeanne Corsten:
Mijn hele hartelijke felicitaties voor deze fantastische twee jaar. Ik wens je een veilige terugreis naar Nederland en na een tijd van heimwee zul je ook hier weer je stekje vinden.
Voor jou en je familie een hele fijne zomervakantie 2014 en we zullen elkaar zeker weer eens ontmoeten.
Voor Jolette breekt ook langzaam de tijd van afscheid aan: heimwee en verlangen samen is een onmogelijke combinatie in deze laatste weken in Mexico, tranen van vreugde en verdriet voelen soms een beetje hetzelfde....
Ik heb heel erg genoten van je verhalen en foto's op je blog. Heel veel dank voor je prachtige en indrukwekkende verhalen.
met nog een nachtje slapen zullen ook de Pius X-ers weten of ze zijn geslaagd...
Met heel veel groeten,
Jeanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley